Megadeth - Sklep dla fanów. Oficjalny merch i albumy w EMP

Dziś Dave Mustaine ma powody do zadowolenia. Nikt nie poddaje w wątpliwość słuszności zaliczenia Megadeth w poczet Wielkiej Czwórki Thrash Metalu.

Zespół nagrywa kolejne, udane krążki. A sam jego lider problemy z uzależnieniem od halucynogenów ma już daleko za sobą. Nawet kompleks, którego nabawił się po wyrzuceniu z Metallicy, chyba już mu nie doskwiera i pewnie w końcu dotarło do niego, że rola jaką odegrał w historii muzyki - m.in. za sprawą fenomenalnych krążków "Rust In Peace" i "Countdown To Extinction" - bynajmniej nie jest drugoplanowa.

Nie zawsze tak było. I to mimo tego, że jedyny muzyk, który przez 30 lat nieprzerwanie pozostawał w składzie Megaśmierci, w każdej ze swoich ról - kompozytor, wokalista, gitarzysta, tekściarz - stworzył niepodrabialną jakość. W końcu utwory takie jak: "Symphony of Destruction", "Hangar 18" czy "In My Darkest Hour" mogą służyć za wzorcowe przykłady metalowych kompozycji.

Cierpliwość fanów na poważną próbę wystawiona została tylko dwa razy. Gdy w 1999 roku ukazał się kontrowersyjny "Risk" i gdy w 2002 roku Mustaine doznał urazu lewej ręki i ogłosił zakończenie działalności grupy. Wtedy mogło wydawać się, że historia Megadeth dobiegła końca.

Rudy pozbierał się jednak i z nowymi ludźmi wrócił w znakomitym stylu. "The System Has Failed" i "Endgame" pokazały, że Vic Rattlehead - maskotka zespołu - wciąż ma się nieźle. Powrót wieloletniego basisty Dave'a Ellefsona na "TH1RT3EN" i odświeżenie składu na "Dystopia" postawiły kropkę nad "i".

Niepoprawny politycznie, czasami irytujący, kontrowersyjny, ale przy tym wyjątkowo przenikliwy Dave Mustaine mimo ponad 50 lat na karku wciąż jest złym dzieciakiem metalu.