"Am Universum" | CD | Amorphis

Nowe milenium i kolejny krok na drodze ku nowym przestrzeniom? Nie do końca. Określenie "Am Universum" mianem sequela "Tuoneli" nie byłoby bowiem absolutnie bezpodstawne. Metalowa przeszłość pobrzmiewa gdzieś z tyłu, choć wypada przyznać, że gitary brzmią nieco mocniej niż na poprzedniczce i generalnie w muzyce Finów na "piątce" więcej było tzw. życia. Weźmy choćby taki refren otwierającego "Alone", zagrany z iście hard rockowym przytupem. Z większym biglem jedzie też "Captured State". Ale na froncie wciąż panoszy się nastrojowy, doprawiony psychodelią progres rock/metal z czystym śpiewem (vide: "The Night Is Over").

Z "Tuonelą" łączą też więzi zadzierzgnięte za sprawą partii saksofonu. Sakari Kukko - na scenie fińskiej człowiek instytucja - prezentuje swoje umiejętności w pięciu utworach. M.in. w balladowym "Veil of Sin". Ciekawostką jest za to występ Antiego Halonena, który w "Grieve Stricken Heart" towarzyszy zespołowi ze swoją piłą.