"The days we spent underground 1981-1984" | CD | Hanoi Rocks

Dziś Finlandia jest - słusznie - uważana za bardzo wpływową scenę i miejsce, z którego pochodzi wielu znakomitych artystów rockowych i metalowych. Nie było tak jednak wtedy, gdy w 1979 r. wokalista Michael Monroe spotkał gitarzystę i autora tekstów Andy'ego McCoya. Hanoi Rocks powstało w Helsinkach i wydało swój debiutancki album „Bangkok Shocks, Saigon Shakes, Hanoi Rocks” (CD1) w 1981 roku. Zespół grał w składzie Nasty Suicide (gitara), Sam Yaffa (bas) i Gyp Casino (perkusja).

Ten sam skład odpowiada także za drugi album ‘Oriental Beat’ (CD2), który ukazał się w 1982 roku. Zespół zyskał wielu zwolenników w brytyjskiej prasie muzycznej, zwłaszcza wśród dziennikarzy magazynów Sounds i Kerrang! i fanów od Kalifornii po Japonię. ‘Self Destruction Blues’ (CD3) także ukazał się w 1982 r i okazał się jednym z najlepiej sprzedających się albumów w dorobku zespołu. Była to kompilacja utworów z singli i stron B, które wcześniej były dostępne tylko w Finlandii. To glam i hardrockowy klasyk z punkowym posmakiem.

W 1983 roku Hanoi Rocks przenieśli się do Londynu, co zainspirowało ich do napisania piosenki „Tooting Bec Wreck”, utworu z kolejnego albumu „Back to Mystery City” (CD4). Wyprodukowany przez Dale'a Griffina z Mott The Hoople i Pete'a „Overend” Wattsa krążek to pierwszy album, na którym na perkusji zagrał Razzle z Londynu. Ten album bez wątpienia miał bardziej komercyjne brzmienie niż ich inspirowane punkiem poprzednie albumy i wywarł duży wpływ na scenę hardrockową i glam metalową lat 80. Byył także główną inspirację dla Guns N' Roses, którzy później ponownie wydali te wczesne nagrania Hanoi Rocks we własnej wytwórni Uzi Suicide.

Przez całą swoją karierę Hanoi Rocks słynęli z niesamowitych występów na żywo. O ich jakości można przekonać się za sprawą płyty „All These Wasted Years” (CD5) z 1984 roku, nagranej w grudniu 1983 roku w legendarnym londyńskim Marquee Club.

Gdy zespół podpisał kontrakt z CBS w 1984 roku, wyglądało na to, że wkrótce przebije się do mainstreamu, ale ich kariera została brutalnie przerwana, gdy perkusista Razzle zginął w wypadku samochodowym.

CD1: Bangkok Shocks, Saigon Shakes, Hanoi Rocks (1981)
CD2: Oriental Beat (1982)
CD3: Self Destruction Blues (1982)
CD4: Back To Mystery City (1983)
CD5: All Those Wasted Years (1983)