Wielkimi dziadkami Neue Deutsche Härte są Die Krupps, Laibach, Kraftwerk i DAF - właściwie zespoły z obszaru postindustrialnego. Charakterystyczne są ich niemieckie teksty, połączone z twardym brzmieniem. Jednak po raz pierwszy o "Neue Deutsche Härte" zaczęto mówić, kiedy w połowie lat 90. zespół Oomph! wydał album "Sperm". Potem pojawiły się zespoły takie jak Schweisser, Fleischmann i Prager Handgriff, a Rammstein również dołączył do nich ze swoim stylem i nawet osiągnął międzynarodową sławę.
Same nazwy zespołów wskazują na bliskość epoki industrialnej, której poświęcone było również stare brzmienie industrialne: Eisenvater, Von Den Ketten, Stahlhammer, Megaherz. Bliskość muzyki do rocka i metalu jest oczywista. Ale "Neue Deutsche Härte" spełniało swoją nazwę także pod względem wokalnym. Głębokie głosy, toczone "R", wojskowe śpiewy, niejednoznaczne stwierdzenia, znaczące wskazówki z dużą możliwością interpretacji: Teksty sławią męskość i walkę i nierzadko są interpretowane w kierunku prawicowej orientacji. Wraz z marsowym wyglądem muzyków trudno jest pozbyć się tego posmaku, nawet jeśli wiele zespołów z Neue Deutsche Härte wyraźnie wypowiada się przeciwko prawicowemu radykalizmowi lub gloryfikacji wojny i niemieckiej przeszłości. Przedstawicielami Neue Deutsche Härte na festiwalach gotyckich są na przykład Eisbrecher czy Stahlmann.
