Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie i innych technologii, które zbiorczo nazywane są „plikami cookie”. Technologie te pozwalają nam zbierać informacje o: użytkownikach, ich zachowaniu i ich urządzeniach. Niektóre pliki cookie są umieszczane przez nas, a niektóre pochodzą od naszych partnerów. Zarówno my, jak i nasi partnerzy wykorzystujemy pliki cookie w celu: zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa naszej witryny internetowej, ulepszania i personalizowania Twoich zakupów, przeprowadzania analiz oraz w celach marketingowych (np. do personalizacji reklam) na naszej stronie internetowej, w mediach społecznościowych i na stronach internetowych osób trzecich. Jeżeli dane są przesyłane do USA, są udostępniane wyłącznie partnerom, którzy podlegają decyzji o adekwatności zgodnie z obowiązującym prawem UE i są odpowiednio certyfikowani. Klikając “Zgadzam się”, wyrażasz zgodę na używanie plików cookie przez nas i naszych partnerów. Możesz także - klikając “Nie zgadzam się” - nie wyrazić na to zgody. W takim wypadku użyte będą tylko niezbędne pliki cookie. Jeżeli chcesz dostosować swoje indywidualne preferencje, kliknij “Wskaż ustawienia”. Masz także prawo odwołać lub zmienić swoją zgodę w dowolnym momencie w Ustawienia Plików Cookie. By uzyskać więcej informacji na temat ochrony danych, przejdź do Polityka prywatności.
Twoja przegladarka nie akceptuje plików cookie.
Włącz tę funkcję lub sprawdź, czy nie jest blokowana przez inny program
"Kill The Poor", "California Über Alles", "Let's Lynch the Landlord", "MTV Get Off The Air", "Holiday in Cambodia", "Too Drunk to Fuck", "Nazi Punks Fuck Off" - już tytuły klasycznych utworów kalifornijskiej formacji wiele mówią o bezkompromisowym podejściu, z jakim Jello Biafra i jego kompani atakowali polityczno-szołbizowy establishment i wyśmiemwali: cynizm, konsumpcjonizm, głupotę, fundamentalizm i snobizm.
Powstała w 1978 roku w San Francisco załoga stała sie jedną z najbardziej wyrazistych formacji na punkowej scenie w Stanach Zjednoczonych.
Wykorzystująca w swojej muzyce - często w formie pastiszu - elementy: surf music. rockabilly czy jazzu, a w czasie koncertów nie stroniąca od prowokacji i satyry, głównie za sprawą charyzmatycznego lidera, siała intelektualny ferment i o głowę wyrastała ponad większość towarzyszy undergroundowej batalii.
Szybko zdobyty rozgłos sprawił, że już debiutancki "Fresh Fruit for Rotten Vegetables" w Wielkiej Brytanii okrył się złotem, ale przyczynił się też do tego, że DK znaleźli się na celowniku obrońców moralności. Swoje zrobiła nazwa zespołu i reputacja skandalistów.
Obrazoburcza okładka "In God We Trust, Inc." i przede wszystkim plakat z obrazem H.R. Gigera "Penis Landscape" dołączony do albumu "Frankenchrist" nie miały prawa podobać się wyznawcom konserwatywnych wartości. Ten ostatni obraz zaprowadził muzyków przed sąd. Ostatecznie ich uniewinniono, ale sądowe perypetie, w połączeniu z rozczarowaniem ewolucją undergroundu i medialnym ostracyzmem, doprowadziły do rozpadu grupy, której łabędzim śpiewem okazał się album "Bedtime for Democracy"
Biafra - zaangażował się w prowadzenie szanowanej wytwórni Alternative Tentacles i współpracę z różnymi artystami (m.in.: Nomeansno, D.O.A., Lard i Jello Biafra and The Guantanamo School of Medicine).Poróżnił się też z byłymi kolegami, z którymi spotkał się dwukrotnie w sądzie.
Bez względu na to, jak można postrzegać to, co działo się z nazwą DK po 1986 roku, dokonania sprzed tej daty zapewniają Dead Kennedys miejsce w panteonie najbardziej intrygujących zespołów. Nie przypadkiem hołd twórcom "Plastic Surgery Disaters" na składance "Virus 100" oddali m.in.: Faith No More, Napalm Death, Neurosis i Sepultura.