Gotycy szukają konfrontacji ze śmiercią. Nie oznacza to jednak, że są zmęczeni życiem lub że szczególnie czczą śmierć. Widzą raczej piękno w przemijaniu i zachęcają do korzystania z życia, ponieważ każdy dzień może być ich ostatnim. Na scenie gotyckiej nie ma kręgów przewodniczących, dyskusji panelowych, medytacji czy warsztatów poświęconych śmierci. Muzyka, motywy i teksty służą osobistej konfrontacji i spokojnej refleksji.
Memento Mori
Pamiętaj, że musisz umrzeć! Tak brzmi tłumaczenie rymowanego kazania "Memento mori".
Znasz to wyrażenie z nekrologów lub nagrobków. Ma ono również ścisły związek z innymi mottami: "Media vita in morte sumus" oznacza "W środku życia jesteśmy w śmierci". "Mors certa hora incerta" oznacza "Śmierć jest pewna, godzina niepewna". Te powiedzenia są popularne na czarnej scenie, na przykład w tatuażach lub na koszulkach.
Vanitas
Motywy Vanitas są również popularne na scenie gotyckiej. Vanitas oznacza przemijalność wszystkiego, co ziemskie i oznacza coś w rodzaju: Pustka, próżność, kłamstwo, bezwartościowość. Typowe motywy to czaszki, klepsydry lub cokolwiek, co daje do zrozumienia, że człowiek nie ma władzy nad życiem i musi je nieuchronnie opuścić. Wiedza, bogactwo, piękno, władza: wraz ze śmiercią wszystko się rozpada. To podstawowa idea, którą scena gotycka lubi mieć na uwadze. W odie "Vanitas! Vanitatum Vanitas!" autorstwa poety Andreasa Gryphiusa z 1643 roku można prześledzić jej znaczenie.
Taniec śmierci
O północy zmarli wychodzą z grobów i tańczą. W ten sposób nawiązują kontakt z żywymi i przekazują im wiadomość: "Czym ty jesteś, tym my byliśmy; czym my jesteśmy, tym ty się staniesz!". Taniec śmierci jest przedstawiany na obrazach i murach od czasów średniowiecza. Wizerunki tańczących szkieletów są podbudowane wersetami. W czarnej scenie taniec śmierci jest często eponimem imprez. Opisują go także liczne piosenki tej sceny, na przykład utwór "Totentanz" Corvusa Coraxa.