Generalnie w gotyku popularni są wszyscy autorzy, którzy zajmują się tęsknotą za śmiercią, makabrą, przemijaniem, tajemniczymi spotkaniami, walką o miłość i śmierć, krwawą grozą, fantastycznymi zdarzeniami lub mrocznymi opowieściami o czasach ostatecznych.
Mimo tego, niektórzy oczywiście dostali się do "czarnej galerii sław". Wśród nich są dwaj rodzice wampirów: Bram Stoker i Anne Rice. Edgar Allan Poe jest również na mównicy zwycięzców. Wzbogacił półkę z książkami gotyckimi o "Upadek domu Usherów" oraz liczne opowiadania i wiersze. Jego podobizna jest również noszona jako naszyjnik lub nadruk na koszulce w czarnej scenie. Eliksiry diabła" E.T.A. Hoffmanna są na równi z Mary Shelley (Frankenstein) i Charlesem Baudelaire'em (Kwiaty zła). H.P. Lovecraft ma naprawdę szczególny status, błyszcząc mitem Cthulhu i innymi opowieściami z gatunku horroru, fantasy i science fiction (czarne).
Współcześni autorzy również mają silne oparcie w scenie i organizują swoje odczyty na przykład na głównych festiwalach gotyckich: Markus Heitz, Christian von Aster, Klaus Märkert, Wolfgang Hohlbein i wielu innych. Jeśli chodzi o książki non-fiction o czarnej scenie, Alexander Nym (Schillerndes Dunkel) czy Andi Harrimen (Some Wear Leather, Some Wear Lace) wyrobili sobie markę. Nie było to łatwe, ponieważ nie ma zbyt wielu książek o scenie, z których jej członkowie nie śmieliby się w głos.
