Prawdopodobnie najbardziej znaną przedstawicielką post-punku jest Siouxsie Sioux ze swoim zespołem "Siouxsie and the Banshees". Nawiasem mówiąc, w początkowym okresie należała do zespołu "Bromley Contingent", który składał hołd Sex Pistols. Sid Vicious, basista Sex Pistols, był na początku członkiem zespołu "Banshees". Bliskość między punkiem a post-punkiem można więc dostrzec już w samych muzykach, nawet jeśli wpływy artystów dalekich od punka, takich jak David Bowie czy The Velvet Underground, również się pojawiały. Inni przedstawiciele gatunku post-punk to Joy Division, The Birthday Party z wokalistą Nickiem Cave'em, And Also The Trees czy Bauhaus. Określenie go jako muzycznego zaszufladkowania było nieścisłe. Cow-punk, goth-punk, punk-rock, new-wave, no-wave - jakoś to wszystko razem płynęło.
Charakterystyczną cechą post-punku była mieszanka muzyki punkowej i nowych instrumentów, takich jak syntezatory. Ponadto do starych, dobrze znanych punkowych dźwięków włączono inne gatunki, funk, rock, blues i wszystko, co zrywało ze starym schematem. Teksty nie były już agresywne, ale bardziej zabawne i wygłaszane w bardziej melodyjny sposób. Wizualnie jednak zespoły postpunkowe miały niewiele wspólnego ze swoimi punkowymi przodkami. Stroje były ciemniejsze, stylizacje nie były jaskrawe i podarte, ale niemal awangardowe, w każdym razie mrocznie eleganckie i kreatywne.
